Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2007

ΑΜΥΓΔΑΛΕΣ...ΤΖΟΥΣ!!!!!


Πονάω.. αλλά δεν ξέρω αν πρέπει να χαρώ η να λυπηθώ. Μολις μπήκα απο το νοσοκομείο και μπορώ να πω αγαπητοί μου bloggers ότι ήταν μια πολύ δυνατή εμπειρία.Ολα ξεκίνησαν την Δευτέρα το πουρνό.. Με είδε ο γιατρός και αφου πέρασα ολες τις εξετάσεις (μα όλες όμως.. το μπεν χουρ ενα πράμα..) κατέληξα στο δωμάτιο 32 (τρικλινο οεο) αλλα ευτυχώς ήμουν μόνος μου μέσα. Μεχρι το βράδυ λοιπόν δεν είχα να κανω κάτι και αφού η εγχείρηση ήταν προγραμματισμένη για Τρίτη πρωί, την εκανα για 5 ωρίτσες και πηγα σπίτι.. (σωστός?). Ξαναμπήκα λοιπόν κατα τις 8 όπου έπεσα στο κρεββάτι με τις τέλειες τρέντι πυτζάμες μου. Είδα τηλεόραση.. διάβασα εφημερίδες.. περιοδικό και τα ισπανικά μουυυ.
Ξημέρωσε λοιπόν και μια φωνή από το υπερπέραν που έλεγε το όνομα μου έδινε το σινιάλο για να γδυθώ και αν ετοιμαστώ για την μεταφορά επί του φορείου.... μπορώ να πω πως το συναίσθημα αυτό.. δεν υπάρχει..! ειναι απίστευτο..Να κάθεσαι στο φορείο και να σε μεταφέρουν στο χειρουργείο.. (έκλασα μέντες εν ολίγοις.. μη σου πω και πατάτες!) Με βάλανε μέσα με δέσανε χειροπόδαρα.. (παναζια μου!! ) και μετα αφου μου καναν την ενεση αρχισε το ταβανι να κανει κυκλους.. (η τρελή μαστούρα..).
Οταν ξύπνησα ήμουν ήδη στο κρεββάτι μου (γύρω γύρω φυσικά μπαμπάς μαμά και αδερφή Μαρούσκα) ενιωθα ενα παραξενο πάγμα στον λαιμό και ΘΟΛΟΥΡΑ τρελή! Ξανάπεσα λοιπόν για ύπνο και μετα απο κανα 3 ωρο ανοιξα βλέφαρο και συνειδητοποίησα που ήμουν και τι μου κάνανε. Εκανα λοιπόν την πρώτη απόπειρα να καταπιώ! ΤΙ ΤΟ ΗΘΕΛΑ?? τρελός πόνος! τι να κάνω ο φουκαράς οεο? υπομονή..
Εμεινα λοιπον με τον ορό και με ενα ποτηράκι νερό στο πλάι μου να πίνω όποτε μπορώ.Α! και που και που να λίγο παγωτό! Πέρασε και η Τρίτη..
Τετάρτη πρωί λοιπόν -με πονολαιμο ακόμα..- με ειδε παλι ο γιατρος.. ήπια την αντιβιοσούλα μου και έτοιμη η βαλίτσα για το σπίτι μουυυ. Ναμαι λοιπόν τώρα στον καναπέ.. με τον ίδιο πόνο (ασε τρελο θα έλεγα) και με το laptop αγκαλια να σας γραφω την εμπειρία μου.. Ελπίζω να έκανα καλά που τις έβγαλα. Μέχρι στιγμής ο πόνος με ταλαιπωρεί αλλα ελπίζω μόλις αναρρώσω να το χαρώ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥΥΥ!
ΟΥΦ! ΤΑΠΑ!

4 σχόλια:

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Πες το μου ότι μιλάς ισπανικά!!!

Περαστικούλια

despina είπε...

αχ μικρο μου τσουτσουρακι περαστικαααα!!!!περασες εναν γολγοθα φιλε μου!σε συμπονω τα μαλα και ελπιζω συντομα να μας ζαλιζεις με την πολυλογια σου και να μας κανεις να γελαμε με τις απιστευτες ατακες σου!!!το κοινο σου σε αποζητα!!!θελω πισω τη φωνη του φιλου μου!δεν αντεχω αλλο να τον βλεπω σαν τη βουγιουκλακη στη μαρια της σιωπης..υπαρχουν και χειροτερα ομως νικολακη μου.τη βουγιουκλακη την κυνηγουσε ο καλογηρου να τη βιασει!!!δεν της εφτανε η μουγκαμαρα της ειχε και το μαλακα!!!!!π ε ρ α σ τ ι κ α λατρεμενο τσουτσουρακι!!

Unknown είπε...

Χθές έζησα μία μοναδική εμπειρία (με την κακιά έννοια). Ο Τσούτσουρος δε μιλούσε, ή μάλλον για να ακριβολογώ μιλούσε από τον πάτο του πηγαδιού! Λες και δεν ήταν ο ίδιος άνθρωπος! Ανυπομονώ για τη στιγμή που θ' αρχίσει πάλι το μπίρι-μπιρι και κανένας άλλος δε θα προλαβαίνει να αρθρώσει λέξη!!! Τσούτσουρε ΜΙΛΑ, ΜΙΛΑ, ΜΙΛΑ!!!

Rodia είπε...

Καλο, αλλα αυτο ειναι ρεπορταζ εσωτερικης χρησης λεμε...
Παραλειψες τα κυρια σημεια: φακελακι εδωσες; γιατι εκανες ολικη ναρκωση; ειχες δωματιο 'Η ραντζο; κλπ κλπ

ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ !!!:-)))

..σε καμια βδομαδα θα μπορεις να φας πουρε. Θα ειναι σαν να καταπινεις καρφια, οσο μαλακος και να ειναι, αλλα κανε μια προσπαθεια.. σε 2 βδομαδες δε θα θυμασαι τπτ, μονο που θα νοσταλγεις τα παγωτα!!!

Υιοθετήστε μία αρκούδα