Αργά το βράδυ, παίζει το ράδιο
δεν έχω τρόπο να κοιμηθώ
είναι η ώρα που η ζωή μου
γίνεται τόξο μεταλλικό.
Ακούω τραγούδια, ψεύτικες λέξεις
με κυνηγάνε ξένες φωνές
αργά το βράδυ, έλα να παίξεις
στου σεντονιού μου τις μαύρες σκιές.
Αργά το βράδυ, πάντα μου λείπεις
παίζει το ράδιο για συντροφιά
κι ό,τι μας δένει, χαρές και λύπες
το νανουρίζω στα σκοτεινά.
2 σχόλια:
ΞΑΔΕΛΦΑΚΙ..ΜΟΥ!!!ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΟΝΟ ΣΟΥ ΓΡΑΦΕΙς ΑΥΤΑ ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑΚΙΑ????
τωρα εγω να λεω οτι εχεις και ποιητικη φλεβα ή οχι?
Δημοσίευση σχολίου