Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2007

το καλύτερο ποδαρικό!!!

μη μου πει κανεις ξανα καλη χρονιά... θα τον σκίσω σαν σαρδέλα. ΝΑΙ! ΝΑΙ ΝΑΙ! το καλυτερο ποδαρικο! στη 1.20 στο ρεύμα προς Πειραιά στην εθνική οδό ΑθηνώνΛαμίας... ΤΡΑΚΑΡΑ! ναι! ναι! καλα ακους φίλε αναγνώστη! ακόμα τρέμω (η ώρα 4.31 ...)! ενω πήγαινα χαλαρά στην μεσαία Λωρίδα με συνεπιβάτη τον φίλο μου τον θοδωρή για να πάμε στο σπίτι της Λουίζας.. ξάφνου φρενάρει ο μπροστινός και του δίνω μιά καλή από πίσω (μαλακή ήταν..) αλλά έρχεται και ο πίσω και μου δίνει μια τρελή (και αδέσποτη) και χώνεται κάτω από τον προφυλακτήρα μου! έγινε πίτα ο άνθρωπος. ο κοτσαδόρος μου τον γάμησε κανονικότατα! και μένουμε εν τω μέσω της εθνικής κολλημένοι (πως είναι σκύλοι μετά από το γαμήσι??έτσι ακριβώς!) και να μας κορνάρουν να μας βρίζουν!!! ΤΕΤΟΙΟ ΣΤΟΛΙΔΙ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΑ ΟΥΤΕ ΤΟ ΕΛΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΕΧΤΕΙ! και να μην μπορούμε να ξεκολλήσουμε! και να περιμένουμε την τροχαία- η όποια ήρθε εν τελει μετά από μία ώρα! τεσ πα.. αφου ψιλοβριστήκαμε (εδικά με τον πισινό μας!!!) αποχαιρετιστήκαμε και ανταλλάξαμε ολα τα απαραίτητα! ασε που εβρισα εναν καημένο οδήγο που απλά σταμάτησε να μας ρωτήσει κάτι και δεν ειχε προσέξει οτι ειχαμε τρακάρει!!αλλα τον διαολόστειλα με ευχές μια καλή χρονιά! ( πολυ τρέντι!) Α! το τελειο? ο πίσως που έπαθε την περισσότερη ζημιά λέγεται Βασιλης! ΘΕΙΚΟ? τι καλύτερο δώρο στην γιορτή σου?? ουφ δεν μπορώ να γράψω άλλα! σε χαιρέτω! ελπίζω αυτό το τρακάρισμα να ήταν το τσούγκριμα όλων των κακών του 2008! κάτι σαν σπάσιμο της δυσιδαιμονίας!!! ΤΕΛΕΙΟ??? αντε και καλά τσιμπούκια!
ΚΑΥΛΗ
ΧΡΟΝΙΑ

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2007

Na plexo toyli sto mikro Xristoyli poy kaigate kai lionei kai o kolos toy pagwnei! OXI RE FILE! OXI! den thelo na plexo toyli gia kanenan!!! emena diladi poios moy eblexe?? e? oxi pes re poios?? fagwthikan oloi kai TOYLI GIA TON XRISTOYLI kai TRIGWNA KALANTA!! egw protimo ta panoramatos RE! nai re! ta panoramatos! kai opoios exei antirisi na petaxtei mexri ton Agapito sti megali Ftoxomana na dokimasei kai meta as moy steile sms fax i oti allo thelei kai na moy pei ti protima! ta kalanta i ta panoramatos! oxi diladi giati me pnigei toyti i siopi (leme twra.. )toyti i malakia poy mas dernei tetoies agies meres kai lisame oloi sta magazia kai stis vitrines kai stoys pezodromoys! poy na gia na peraseis xreiazetai kai sproximo kai xoyftoma! eleos! na mirizo to kalampoki poy psinei o kirioylis, na patao tis tsantoyles toy mavroyli kai na akoyo tin tromeri band na paizei axehastes melodies poy oloi agapisame! OXI RE! OXI! opos kai o Metaxas! oxi! den thelo! oxi egw den pao MEGARO! ouf! nai nai nai! ta thelo ola ston atmo!!! AAA! kai twra poy to thimithika as to grapso min to xehaso!!! VALE OMO PAEI VROMO!!!!!!!!!

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2007

ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΗ ΦΩΝΗ ΣΟΥ
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΜΑΤΑ.
καλα χριστουγεννα?
Πως απλώνεται πάνω σας αυτή η πάχνη?
πως χαμογελάτε μέσα στην φρίκη?
πως κρατιέσται χέρι χέρι και συνεχίζεται όταν εγώ δεν μπορώ να πάρω ανάσα?

όταν δεν μπορώ να θυμηθώ τα μάτια σου?
δεν μπορώ να θυμηθώ τα φιλιά?
δεν μπορώ να ξεχάσω όλα αυτα?

δεν μπορώ να βλέπω εσας να περπατάτε αγαπημένοι
να είστε εκεί
όρθιοι

δεν μπορώ να σου μιλάω
να ακούω την φωνή σου
να σε σκέφτομαι να χαμογελάς να κλαίς να αγαπάς να κοιμάσαι να περπάτας

δεν μπορώ

τα μάτια μου είναι ακόμα κλειστά
μα οι πληγές μου ανοικτές.

έφταιγα. φταίω.
δεν είναι ποίημα. δεν θα είναι ποίημα.

απλά μια καλοκαιρινή ισημερία μέσα στα μάτια μου.

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

γιατί ?

γιατι να μην θελω να γινουν όλα αυτά?

γιατί να νιώθω την ανάσα σου ακόμα?

να μην μπορώ να ξεχάσω το άρωμα σου?

καθε στιγμή να κοιτάω το πρόσωπο σου σε χιλιάδες πρόσωπα που βλέπω, να ψάχνω τα μάτια σου πάνω μου?

να θυμάμαι τα όνειρα, τις σκέψεις, τις βόλτες.

να γαντζώνομαι στην πρώτη ευκαιρία και να σαλτάρω στο άπειρο.

να νιώθω την αλμύρα των δακρύων σου, να μην μπορώ να σταματήσω την αλμύρα αυτή.

Γιατι??
Φοβάμαι. δεν σε προδίδω. Δεν θα σε προδώσω ποτέ. Δεν θέλω. Δεν το αντέχω.

Κάθε φορά που το μυαλό μου επιστρέφει σε αυτά , θέλω να σβήσω τις στιγμές, τις σκέψεις , τα αρώματα.

θέλω να τρέξω θέλω να γυρίσω θέλω να σε αγκαλιάσω..
θελω να γίνουν όλα αυτά
Να σου πιάσω το χέρι.

τι κι αν κλαίω?
12 μέρες, μέσα σου 12 μέρες ανθίζουν. ακόμα ανθίζουν
μακάρι αυτή η άνοιξη να κράταγε για πάντα

μάκαρι

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2007

ΚΟΥΚΛΟΣ?

κι όμως τα Χριστούγεννα μου τη ΔΙΝΟΥΝ! με τρελλαίνουν ! πως το λενε βρε αδερφε? δεν γουσταρω να βλέπω το δέντρο, τις μπάλες , τον αι Βασιλη και όλα τα κωλοελαφακια! ΟΛΑ ΜΟΥ ΤΗ ΔΙΝΟΥΝ! τα λαμπακια τα χιονακια τα ζαχαρωτα τα δωρακια τα καμπανακια ΟΛΑ ΟΛΑ ΟΛΑ ΟΛΑ ΟΛΑ! δεν ξερω τι φταίει! και ουτε με ενδιαφέρει! ολη αυτή η απέραντη αγάπη , η καλοσύνη (ψευτικη επι το πλείστον) ΜΟΥ ΤΗ ΔΙΝΕΙ!!! ΜΟΥ ΤΗ ΔΙΝΕΙ ΜΟΥ ΤΗ ΔΙΝΕΙ ΜΟΥ ΤΗ ΔΙΝΕΙ! ουφ ! μαλλον πρεπει να συμβει κατι διαφορετικό στην ζωή μου για να τα βλέπω αλλιώς! παντως προτιμώ χίλιες φορές το ΠΑΣΧΑ! ΝΑΙ! ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΟ ΑΡΝΙ ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ (μουφα κι αυτό αλλά τι να κάνουμε...) ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΟ ΤΣΟΥΡΕΚΙ! ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΑ ΑΥΓΑ! ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΗΝ ΠΕΤΣΑ ΣΤΟ ΑΡΝΑΚΙ ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΗΝ ΚΩΛΟΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ! ΟΥΦ!!!!! λετε??? βρε λέτε να συμβεί κάτι και να μου ερθουν όλα ανάποδα! δηλαδή ξαφνικά να δω τα Χριστούγεννα με άλλο μάτι?? και να δω το Πάσχα σαν το τρισκατάρατο?? ωχ ωχ! δεν θέλω καν να το σκεφτομαι! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΛΕΝΕ... ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΣΟΚ! ΝΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ! τωρα μπορούν μάλιστα όλοι οι κοινωνικοί επιστήμονες να το καταγράψουν στην κοινωνική θεωρία! ναι!σας δίνω τα δικαιώματα.. στο κάτω κάτω δεν κάνετε και τίποτα άλλο! αντε! σας έδωσα και δουλειά χριστουγεννιάτικα! ΟΥΥΦ! σας χαιρετώ ΠΑΩ ΝΑ ΑΠΛΩΣΩ ΤΡΑΧΑΝΑ! φιλακια μπάι μπάι

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2007

Ωρες
Ωρες πικρές

άρωμα ξένο που ταξιδεύει στο μυαλό σου

Ωρες πυκνές
αναρωτιέμαι αν αντέχεις την ανάσα μου

Ωρες
Ωρες χωρίς λεπτά χωρίς ψυχή χωρίς να νιώθω την καρδιά σου

Ωρες
κάθε φύλλο αρκεί για μια ζωή

ατελείωτες

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2007

SI SI SI SI SI JOSE! SI SI SI!!! HASTA PRONTO! HASTA LA MANANA! HASTA KLASTA! HASTA BRASTA! HASTA NA PAN STO DIAOLOOOOOO. ouf to pio axristos post se ayto to blog. eimai perifanos!

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007


Είναι τα μάτια σου
ένας διάδρομος παλιός
δάκρυα πνιγμένων
ξεφλουδίζουνε τους τοίχους
που ένας ένοικος αθόρυβος κρυφός
αντί συνθήματα
ζωγράφισε με στίχους

Και μέσα υπάρχουν τα σκαλιά
που οδηγούν
σ' ένα υπόγειο με τραγούδια χαλασμένα
όσα οι άνθρωποι βαριούνται και ξεχνούν
μετά τη χρήση
τα φορτώνουνε σε σένα

Μου λες τα μάτια σου
να μη τα αγαπώ
και να μη πάψω
να πιστεύω στα δικά μου
μα αυτά τα μάτια όπου χαθώ
κι όπου βρεθώ
τα έχω πίσω μου
και μέσα και μπροστά μου

Μέσα στην ίριδα ανάβει μια φωτιά
που κάθε άστεγο
και άνεργο ζεσταίνει
κι η καλοσύνη τους
απλώνει σαν λαδιά
να μαλακώσει μιαν ανάγκη
πετρωμένη

Σ΄αυτά τα μάτια δεν υπάρχει λογική
όσο βαθιά κι αν τα κοιτάζω
μ΄ αγαπούνε
της ιστορίας πυρπολούν τη φυλακή
στα παραμύθια και στ' αστέρια
να με βρούνε

Μου λες τα μάτια σου
να μη τα αγαπώ
και να μη πάψω
να πιστεύω στα δικά μου
μα αυτά τα μάτια όπου χαθώ
κι όπου βρεθώ
τα έχω πίσω μου
και μέσα και μπροστά μου
Υιοθετήστε μία αρκούδα