ΑΠΟΛΥΟΜΑΙ ΨΑΡΟΥΚΛΕΣ .. στο σλιπακι ΕΧΩ ΜΠΟΥΚΛΕΣ!!

να και η καργιόλα.

ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ

ΟΧΙ ρe φιλe κ σαι ρωτώ... eχeις την λαμαρίνα μπροστά σου!! ναι ναι μπροστά σου! και σe κοιτάeι!! eντονα όμως!!! στην αρχή κάνeις τον αδιάφορο... μeτα όμως αυτή η ρουφιάνα eξακολουθeί να σe κοιτάeι!! ΟΧΙ ΟΧΙ μόνο να σe κοιτάeι αλλα να σου σφυρίζeι κιόλας... ΚΑΙ σe ΡΩΤΩ!!!

ΤΗΝ δΑγκΩνeιΣ???? Η ΟΧΙ???

Χιώτη ΜΑΜΒΟ!! ή θθθ θπανικό μελόδραμα.

Σαν σε μετεωρο σκοινί... δεν ξερω αν πρεπει να αιωρούμαι ετσι.. δεν ξερω αν πρεπει να πεσω.. μ ενα σου αγγιγμα πεφτω απο τη μια , στα μαλακά... μετα σηκώνομαι ξανά και συνεχίζω.. και αιωρούμαι... και πεφτω απο την άλλη στην αδιαφορία σου μεσα.. βουτάω βαθιά.. και νιώθω τόσο πίκρα και κλαίω και βουτάω πιο πολύ... κ ξάφνου βρίσκομαι ξανά πάνω στο σκοινί , να προσπαθώ να συγκεντρωθώ για να συνεχίσω να δεχομαι την συνεχή ψυχρολουσία.. και συνεχίζω.. και ακροβατώ.

να το πω? η να μη το πω?

κάτι βρήκα κ απόψε.

εδώ και λίγες εβδομάδες έχει ανθήσει η καρδιά μου.

δε μου συμβαίνει συχνά. σε σκέφτομαι.

αναζητώ το φιλί σου. το χάδι σου. το βλεμμα σου ,

την αγκαλιά σου.

δε ξέρεις όμως.

η καρδιά βουτηγμένη σε μπανιέρα με πετρέλαιο.

έτοιμη να της βάλω φωτιά. αλλά μαύρη έτσι κι αλλιώς.

εκεί.

δεν την εχεις δει ακόμα.

θα στην δείξω και μπορείς να φύγεις τρέχοντας.

να μην γυρίσεις ποτέ. αυτό το ξέρω.

το περιμένω.δε θα είσαι ο πρώτος.

πάλι μόνος.

μέσα στη μπανιέρα.

μαύρη κ ζεστή. δηλητήριο.

αυτό είναι ναι.

απλώς δηλητήριο.

κάτι βρήκα κ απόψε.

μη ψαχνεις πια αλλου... Μ ΑΚΟΥΣ????? .... Μ ΑΚΟΥΣ???

Μόνος οδηγάω μόνος
ατέλειωτος ο δρόμος
ατέλειωτες στροφές

Σκόνη μια χώρα μες τη σκόνη
μα πάντα με πληγώνει
κι αρχίζω ανασκαφές

Είδα την άγνωστη πατρίδα
χαμένη Ατλαντίδα
στις χωματερές

Τώρα περιμένει τώρα
με τα κρυφά της δώρα
τους εθελοντές

Μην ψάχνεις πια αλλού
αφού το ξέρεις ήδη
μην ψάχνεις πια αλλού
εδώ είναι το ταξίδι
εδώ είναι το ταξίδι

Φώτα της πόλης μας τα φώτα
σαν τα βαρελότα
που ρίχναμε μικροί

Φιλίες οι παιδικές φιλίες
χαμένες παραλίες
χαμένη διαδρομή

Στάση κορίτσια που ‘χω χάσει
πληγές που ‘χω ξεχάσει
ανοίγουνε ξανά

Βράδια τα εφηβικά μας βράδια
τα πιο πικρά μας χάδια
πατρίδα μας γλυκιά

Μην ψάχνεις πια αλλού
αφού το ξέρεις ήδη
μην ψάχνεις πια αλλού
εδώ είναι το ταξίδι
εδώ είναι το ταξίδι

Κρίμα να μείνεις πάντα θύμα
πάλι το ίδιο ποίημα
για ξένες καλλονές

Μόνος οδηγάω μόνος
κι όλο με βγάζει ο δρόμος
στις ίδιες γειτονιές

Μην ψάχνεις πια αλλού
αφού το ξέρεις ήδη
μην ψάχνεις πια αλλού
εδώ είναι το ταξίδι
εδώ είναι το ταξίδι