'μου αρέσει εκείνος που η ψυχή του έιναι πιο βαθιά από την πληγή του' είπε η ζωή

δεν ξέρεις αν πρέπει να σηκώσεις το τηλέφωνο. η μουσική έφτανε στα αυτιά σου μαγευτική. είχε όμως μια πίκρα. αν σκουπιζόσουν θα έβγαζες αίματα. δεν σκουπίστηκες όμως. βγήκες έξω στο μπαλκόνι. έβαλες τα παλιά λιωμένα σου παπούτσια κ βγήκες στην γνωστή συνοικία. τόσος κόσμος τριγύρω. εσύ όμως πάλι μόνος. δεν ήταν αυτο που κρεμόταν στα χείλη σου που σε έκανε να νιώθεις μόνος , ούτε το αίμα στα αυτιά που είχες αφήσει ασκούπιστο. ήταν κάτι αλλό. κάτι άλλο άγνωστο αλλά τόσο κοντά σου.. μέσα σου. ένα με την ανάσα σου. στη γωνία μια κοπέλα σου ζήτησε να την πάρεις μακριά απο εδώ.. τρόμαξες. έκανες βήμα πίσω. ενώ την ήξερες. ήσουν βέβαιος πως την ήξερες. την προσπέρασες κ γύρισες ξανά προς το σπίτι. μπαίνοντας στο ασανσέρ κοιτώντας τον καθρέπτη δεν μπορούσες να ξεχάσεις το βλέμμα της κοπέλας. μπήκες μέσα. πέταξες τα κλειδιά στο πάτωμα. η ανάσα σου πάγωσε. το σώμα σου το βλέμμα σου όλα. ήταν μπροστά σου. καθόταν στην καρέκλα στο τραπέζι της κουζίνας. αυτο το γνωστό πρόσωπο. το γνωστό βλέμμα. δεν ήταν η μάνα σου. ούτε η αδερφή σου. δεν ήταν αυτη που ονόμαζες έρωτα της ζωής σου. ήταν όμως τόσο γνωστή... σου μίλησε ξανά. κ εσυ απλά βεβαιώθηκες. έκανες πάλι λάθος. ήταν η ζωή. η ζωή σου. έπρεπε να την παρεις μακριά απο εκεί. σου το είχε ζητήσει. τώρα όμως ήταν αργά. γιατί πριν της είχες γυρίσει την πλάτη τρομαγμένος. λάθος. μεγάλος λάθος. τώρα πρεπει να πέσετε μαζί για ύπνο. να της κάνεις έρωτα. κ αύριο το πρωί ίσως το αίμα να έχει φύγει από τα αυτιά σου. ή απλά να κολυμπάς σε αυτό. ένα είναι το σίγουρο. θα έχεις χάσει η θα έχεις κερδίσει.

βάλε ταινίες κ παίξε..

άλλη μία τομή...

μια τομή στο χώρο της διαφήμισης

κοίτα καλύτερα.

είναι εκεί. χιλιάδες τουλίπες φωνάζουν κ κλαίνε

κοίτα καλύτερα.

είναι εκεί. χιλιάδες μαχαίρια. καθρέπτες ψυχής, ψεμμάτων και θλίψης

άκου . είναι η φωνή σου που ουρλιάζει.

πόσα μπορείς να δεις αλήθεια? πόσα μπορείς να ακούσεις?

ότι κι αν πεις ψέμματα είναι. νά σαι σίγουρος.

29.01.2009 αν κοιτάξεις καλύτερα. αυτή η μέρα είναι χαραγμένη στις φλέβες μου.

Ήταν η ζωή μου πάντοτε γεμάτη

Μα εγώ παράπονα της έκανα

Είχα τα καλά του κόσμου κι όλη την αγάπη

μα με τα παράπονα δεν τέλειωνα

ώσπου κάποια μέρα χτύπησε την πόρτα μου

ο δικός σου πόνος και καημός

Και ξαφνικά είδα τον κόσμο να γυρίζει

τι πάει να πει να 'χεις τα χέρια σου αδειανά

και ξαφνικά είδα η ζωή να με χωρίζει

απ' ότι νόμιζα πως ζει παντοτινά

και τότε έκατσα και έκλαψα πικρά

είπα συγνώμη στη ζωή πρώτη φορά

Όταν ακουμπούσε κάποιος τα φτερά μου

αετός γινόμουνα και πήγαινα

Μα έβλεπα τον κόσμο μέσα απ' τα όνειρα μου

κι όποιος μου τα γκρέμιζε τον πλήγωνα

Μα ξαφνικά είδα τον κόσμο να γυρίζει

τι πάει να πει να 'χεις τα χέρια σου αδειανά

και ξαφνικά είδα η ζωή να με χωρίζει

απ' ότι νόμιζα πως ζει παντοτινά

Και ξαφνικά είδα τον κόσμο να γυρίζει

τι πάει να πει να 'χεις τα χέρια σου αδειανά

και ξαφνικά είδα η ζωή να με χωρίζει

απ' ότι νόμιζα πως ζει παντοτινά

Είπα συγνώμη, συγνώμη, συγνώμη

Είπα συγνώμη στην ζωή πρώτη φορά

αυτό είναι γραμμένο το 2007... είπα να το ξαναδημοσιεύσω.. είναι από τις σπάνιες φορές που καταγράφω σε χαρτί τις σκέψεις μου

Πως απλώνεται πάνω σας αυτή η πάχνη?

πως χαμογελάτε μέσα στην φρίκη?

πως κρατιέσται χέρι χέρι και συνεχίζεται όταν εγώ δεν μπορώ να πάρω ανάσα?

όταν δεν μπορώ να θυμηθώ τα μάτια σου?

δεν μπορώ να θυμηθώ τα φιλιά?

δεν μπορώ να ξεχάσω όλα αυτα?

δεν μπορώ να βλέπω εσας να περπατάτε αγαπημένοινα είστε εκεί

όρθιοι

δεν μπορώ να σου μιλάωνα

ακούω την φωνή σου

να σε σκέφτομαι να χαμογελάς να κλαίς να αγαπάς να κοιμάσαι να περπάτας

δεν μπορώ

τα μάτια μου είναι ακόμα κλειστά

μα οι πληγές μου ανοικτές.έφταιγα. φταίω.

δεν είναι ποίημα. δεν θα είναι ποίημα.

απλά μια καλοκαιρινή ισημερία μέσα στα μάτια μου.

exoyme kleisei file. gia malakies apeiles pipes gamisia k oti goustareis na pas allou. edw mas gamisan. den paei allo. to magazaki ekleisa. pame allou. anoigoume sto golden hall. exoume pou exoyme k gamw tis fatsas na min tin dinoyme kai akriva???

I rememeber way back way back whenI said I never wanna see your face againCause you were loving yes you were loving somebody elseAnd I knew oh yes I knew I couldnt control myselfAnd now they bring you back into my life againAnd so I put on a face just like your friendsBut I think you know oh yes you know what's going onCause the feelings in me oh yes in me are burning strongBut I will never be your stepping stoneTake it all or leave me aloneI will never be your stepping stoneI'm standing upright on my ownYou used call me up from time to timeAnd it would be so hard for me not to cross the lineThe words of love lay on my lips just like a curseAnd I knew oh yes I knew they'd only make it worseAnd now you have the nerve to play alongJust like the mistro beats in your songYou get your kicks you get your kicks from playing meAnd the less you give the more I want so foolishlyBut I will never be your stepping stoneTake it all or leave me aloneI will never be your stepping stoneI'm standing upright on my own... No I will never be your stepping stoneTake it all or leave me aloneI will never be your stepping stoneI'm standing upright on my ownNever be your stepping stoneTake it all or leave me aloneI will never be your stepping stoneI'm standing upright on my own